Zajęcia dydaktyczne

                                                                                                                                     Odrzechowa, 10.04.2020r.

Temat tygodnia: Wielkanoc

Temat dnia: Śmigus-dyngus.

Uczniowie otrzymali następujące polecenia, które mają na celu: rozwijanie mowy, zapoznanie ze zwyczajem oblewania się wodą w lany poniedziałek, rozwijanie sprawności fizycznej.

Przebieg dnia:

  1. Zajęcia
  2.  Karta pracy, cz. 3, s. 78

Rysuj po śladach, bez odrywania kredki od kartki. Rebus fonetyczny –  Powiedz co znalazło się na świątecznym stole. Dziecko różnicuje pierwsze głoski w nazwach przedmiotów przedstawionych na obrazkach. Dokonuje ich syntezy po przypomnieniu przez R. i podaje rozwiązanie. Np. parasol, igła, sanki, arbuz, narty, kot, indyk – pisanki. Pokoloruj rysunek koszyczka wielkanocnego. Pokoloruj rysunki jajek.

  • Ćwiczenia poranne:

Pomoce: tamburyn, bębenek, koszyk, piłeczka dla dziecka.

 Zabawa orientacyjno-porządkowaPokaż pisankę. Dziecko biega po pokoju. Na hasło: Pokaż pisankę, zatrzymuje się i pokazuje piłeczkę trzymaną w dłoniach wyciągniętych w stronę R.

 Ćwiczenia dużych grup mięśniowych – Wysoko – nisko. Dziecko stoi w rozsypce. Na hasło: Wysoko staje na palcach, wyciąga ku górze ręce z piłeczkami. Na hasło: Nisko – wykonuje przysiad podparty, stukając piłeczkami w podłogę.

 Ćwiczenia tułowia. Dziecko w siadzie skrzyżnym, toczy wokół siebie piłeczki. Na sygnał (tamburyn) zmienia kierunek toczenia.

Zabawa ruchowa z elementem skoku – Przeskocz piłeczkę. Dziecko wykonuje przeskoki obunóż przez położoną na podłodze piłeczkę.

 Marsz po obwodzie koła – Spacer baranków. Dziecko maszeruje po kole i rytmizuje tekst: Bielutkie baranki sobie spacerują, na Wielkanoc wyczekują, trzymając rękę przy oczach; rozgląda się na boki, cicho pobekując: – Bee, bee, bee.

II.1. Zajęcia.

  • Słuchanie wiersza Władysława Broniewskiego Śmigus.

 Wypowiadanie się dziecka na temat: Jakie zwyczaje kojarzą się wam ze świętami? Wypowiedzi dziecka; zwracanie uwagi, na czym polega śmigus-dyngus i w jaki sposób tradycja ta jest kultywowana w miastach i na wsiach. Uświadomienie konsekwencji przesadnego oblewania się wodą oraz robienia tego w nieodpowiednich miejscach.

  •  Słuchanie wiersza Władysława Broniewskiego Śmigus. Śmigus! Dyngus!

Rodzic czyta dziecku tekst wiersza.

 Śmigus. Śmigus! Dyngus! Na uciechę                       

 z kubła wodę lej ze śmiechem!                                  

Jak nie z kubła, to ze dzbana                                     

śmigus-dyngus dziś od rana!                                     

Staropolski to obyczaj,

Żebyś wiedział i nie krzyczał,

gdy w Wielkanoc, w drugie święto,

będziesz kurtkę miała zmokniętą.

  • Rozmowa na temat wiersza.

 − Co to jest śmigus-dyngus?

 − Co to znaczy staropolski obyczaj?

 − Kiedy obchodzi się śmigus-dyngus?

  • Wyjaśnienie, jak rozumiany był ten zwyczaj dawniej.  

Rodzic czyta dziecku.

Kiedyś były to dwa różne obyczaje wielkanocne. Jednym z nich był dyngus, który polegał na tym, że młodzież chodziła po domach i zbierała datki w postaci jajek, wędlin, ciast itp. Śmigus natomiast miał odmienny charakter i polegał na uderzeniu na szczęście rózgą wierzbową z baziami. Rózga ta była wcześniej święcona w Niedzielę Palmową.

  • Zabawa ruchowa – Śmigus-dyngus.

Dziecko maszeruje  po obwodzie koła podczas recytacji przez R. wiersza Władysława Broniewskiego Śmigus. Na słowo: Śmigus – klaszcze w ręce, a na słowo: Dyngus – tupie. Po skończonej recytacji naśladuje  polewanie się wodą.

II.2. Zajęcia.

  • Ćwiczenia gimnastyczne:

Wirujący bączek – dziecko ślizga się w kółko na brzuchu, a następnie na plecach.

Chowamy sięw siadzie, przyciąga kolana do głowy, chowa głowę; rozprostowuje się do pozycji leżącej.

 Gorąca podłoga – biega z wysokim unoszeniem kolan.

 Na szczudłach – chodzi na sztywnych nogach.

Ugniatamy podłogę – w leżeniu na plecach, wciska wszystkie części ciała w podłogę. Zdobywanie pewności siebie i poczucia bezpieczeństwa w otoczeniu.

 Zabawy na świeżym powietrzu . Spacer w pobliżu domu w poszukiwaniu ptaków. Dziecko obserwuje otoczenie, wypatrując ptaków. Obserwuje ich zachowanie. Nazywa je (samodzielnie lub z pomocą R.).

Zabawa ruchowa – Wróbelki i kot. Dziecko jest wróbelkiem. Swobodnie biega po wyznaczonym miejscu ogrodu, machając rękami jak skrzydłami. Na hasło: Idzie kot, dziecko jak najszybciej musi przykucnąć w wyznaczonym miejscu. Hasło: Kota nie ma, jest sygnałem do ponownego swobodnego poruszania się.

  • Zabawa ruchowa – Gimnastyka przedszkolaka.

Dziecko stoi na obwodzie koła. Maszeruje po nim przy dźwięku tamburynu. Gdy instrument milknie, rozbiega się po wyznaczonym miejscu zatrzymuje się i stoi przodem do R., naśladuje wykonywane przez niego ćwiczenia: głowy i szyi – krążenia, skłony i skręty; ćwiczenia tułowia: krążenia, skrętoskłony; ćwiczenia ramion i nóg – Pajacyk.

 • Zabawa ruchowa – Zabawa przy ognisku.

Pachołek. Na środku koła znajduje się pachołek – ognisko. Dziecko wiąże koło, i bawi się wokół ogniska do słów rymowanki. 

Podskokami w stronę prawą,            

podskakuje zmiennie w prawą stronę,

każdy zmarznie, kto jest leń. 

wykonuje 4 podskoki w miejscu,

Rozgrzewamy się zabawą          

wykonuje podskoki zmienne w lewą stronę,

przy ognisku cały dzień.    

-wykonuje 4 podskoki w miejscu.

III. Zajęcia.

  • Karta pracy, cz. 3, s. 79.

Rysuj szlaczki po śladach, a potem – samodzielnie. Dokończ ozdabiać rysunki jajek według wzoru (rytmu) z poprzedniej kartki.

  • Zabawa ruchowa – Śmigus-dyngus.

Dziecko maszeruje po obwodzie koła podczas recytacji przez R. wiersza Władysława Broniewskiego Śmigus. Na słowo: Śmigus – dziecko klaszcze w ręce, na słowo: Dyngus– tupie . po skończonej recytacji naśladują polewanie się wodą.

  • Karta pracy, cz. 3, s. 80.

Rysuj  pisankę  po śladzie. Rysuj po śladach rysunku spirali.