1. Edukacja polonistyczna – Ocena zachowania bohaterek opowiadania Ireny Landau „Rozmówki’. Ćwiczenia w analizie słuchowo – wzrokowej wyrazów ze spółgłoskami miękkimi.
– Posłuchaj opowiadania czytanego przez rodzica – I. Landau „Rozmówki” lub sam przeczytaj.
Pani mówi,
żeby nie mówić. To znaczy… właściwie… pani mówi, żeby mówić, kiedy nas pyta, a
nie mówić, kiedy nas nie pyta. A szczególnie wtedy, kiedy coś tłumaczy. Bo jak
mówimy, kiedy ona mówi, to nie słychać, co pani mówi, a my, zamiast uważać,
mówimy. Jasne? Oczywiście, nikt nie lubi, kiedy się nie słucha, co ten ktoś
mówi, a do tego jeszcze przeszkadza. I znalazłyśmy na to radę. Teraz, kiedy już
obie nauczyłyśmy się wspaniale pisać, wcale nie musimy mówić.
Poprosiłam mamę, a Marlena poprosiła swoją mamę i obie dostałyśmy notesiki. No
i jest fajnie – teraz do siebie piszemy i jesteśmy cicho, i wcale pani nie
przeszkadzamy.
Przed nami siedzą Paweł i Bartek, są najwyżsi w klasie i zasłaniają nas przed
nauczycielką. Chowamy się za plecami chłopców i piszemy do siebie. To są bardzo
ważne sprawy. Dziś Marlena napisała: „Co było u was wczoraj na obiad?”. A ja
odpisałam: „Kluski z serem. A bo co?”. A Marlena napisała: „Brrr, nie lubię
klusek. Z serem.”. A ja napisałam: „To nie jedz. A co było u ciebie?”. A Marlena
odpisała: „Pomidorowa i klops”.
I nagle podeszła do mnie pani i powiedziała:
– Ewuniu, trzeci raz mówię do ciebie. Czy ty dobrze słyszysz?
– Dobrze, przepraszam, tak się tylko rozmarzyłam.
– O czym tak marzyłaś?
Nie chciałam skłamać, ale przecież nie mogłam odpowiedzieć, że o zupie
pomidorowej, bo by mnie wszyscy wyśmiewali do końca świata. Ale przypomniałam
sobie, że rano marzyłam o kotku. Jeśli więc powiem, że o kocie, to przecież nie
skłamię, bo naprawdę o nim myślałam…
– O kotku – powiedziałam.
– To może – zaproponowała pani – pomyślisz o nim na przerwie, a teraz
powtórz, co mówiłam.
– Pytała pani, o czym marzyłam.
– Ewo! Nie teraz. Przedtem, przy tablicy.
Pojęcia nie miałam. Kiedy pani mówiła, my pisałyśmy. Na moje szczęście nagle
wstał Paweł i zapytał, czy te kaczeńce, o których pani opowiadała, są czerwone
czy żółte. Odlotowy jest ten Paweł…
– Mówiła pani o kwiatach – odpowiedziałam szybko.
Pani spojrzała na Pawła, potem na mnie i westchnęła.
– Tym razem ci daruję – powiedziała – ale musisz uważać na lekcji!
Kiedy pani się odwróciła, Marlena napisała na kartce: „Udało ci się, wiesz?”. A
ja odpisałam: „Chyba tak.”. A Marlena napisała: „Czy mama kupi ci kota?”. A ja
odpisałam: „Nie wiem, dlaczego?”. A Marlena odpisała: „Bo mówiłaś, że myślałaś o
kocie.”.
A ja już nie odpisałam, bo pani powiedziała bardzo głośno: – Ewo! Powtórz, o
czym przed chwilą mówiłam! – O polnych kwiatach – odpowiedziałam.
A klasa wybuchnęła śmiechem, bo okazało się, że pani opowiadała o
słoniach. Czy to moja wina, że pani tak skacze z tematu na temat? Co ma słoń do
kaczeńców?!…
Chyba na razie nie poproszę mamy o kota. Kiedy mama zobaczy ten wielki minus,
nie będzie zachwycona.
Usiadłam, a Marlena napisała: „I co teraz będzie?”. A ja odpisałam: „Daj
spokój, chcę posłuchać, co pani mówi”. A Marlena zrobiła wielkie oczy. A potem
okazało się, że pani opowiada całkiem ciekawe rzeczy.
A o kotku powiem mamie za miesiąc…
– sprawdzenie zrozumienia tekstu – „Prawda czy fałsz?” – jeśli dziecko, uzna, że zdanie podane przez rodzica jest prawdziwe, wykonuje 3 kroki do przodu; jeśli fałszywe – robi 3 kroki w tył; po każdym zdaniu, dziecko uzasadnia swój wybór:
1. Pani mówi, gdy inni milczą, a milczy, gdy inni mówią.
2. Mamy kupiły dziewczynkom notesy, żeby mogły pisać do siebie liściki podczas lekcji.
3. Dziewczyny mają gadające notesy.
4. Marlena smaruje klopsy serem.
5. Ewa dostała wielki minus.
– zabawa z rodzicem – „Literkowy masaż pleców” – dziecko i rodzic na przemian piszą sobie na plecach krótkie słowa (można zacząć od liter);
Wykonaj zadania w zeszycie ćwiczeń Dzień odkrywców, s. 62-63.
2. Edukacja matematyczna – Litr – mierzenie objętości płynów.
wprowadzenie pojęcia litr; podręcznik, s. 40;
– podręcznik, s. 41; rodzic podaje problem – W tej litrowej butelce mamy 1 litr wody. Czworo dzieci chce się napić. Czy wystarczy wody, jeżeli każdemu podam ją w tych samych szklankach? (Szklanki o pojemności 0,25 l. ) ; uczeń rozlewa wodę z butelki do szklanek – wspólne ustalenie wniosku: W litrowej butelce jest tyle samo wody, ile w czterech szklankach. Dla czworga dzieci wystarczy 1 litr wody.
– W ilu naczyniach zmieści się 1 litr? – sprawdzenie pojemności różnych naczyń;
– zeszyt ćwiczeń, ćw. 2-9, s. 58-59.
3. Zajęcia techniczne 1-3 – „Mój herb” – wykonanie herbu prezentującego własną osobę (rysowanie herbu na kartce z bloku, dzielenie go na 4 pola i wypełnienie rysunkami; tematy poszczególnych rysunków: co lubię robić; co lubię jeść; w czym jestem dobry/dobra; o czym marzę).
4.Zajęcia komputerowe 1-3 – Kilka poleceń dla robota – programujemy.
Informatyka s. 18 -19
5.Edukacja muzyczna – Śpiewanie piosenki „Walczyk dla rodziców”
Zaśpiewaj swoim rodzicom piosenkę – Muzyka s. 80